De waterkant – de plek waar de oever en het water tegen mekaar aanschuren – is niet alleen een bijzonder biotoop voor planten en dieren, het is ook een bron van rust en verstilling die heel wat kunstenaars of schrijvers tot lyrische uitbeeldingen of beschrijvingen geïnspireerd heeft. Maar de natuurlijke oevers zijn niet meer wat ze zouden moeten zijn: menige waterkant wordt ontsierd door aangespoeld zwerfvuil en plastiek. De menselijke voetafdruk, zoals dat heet… Maar ook dit gegeven stimuleert de creativiteit en brengt een aantal kunstenaars tot nieuwe ideeën.
Tentoonstelling met werken van Roger Raveel, Ann Bonne, Bruno Van Dijck, Christiaan Kuitwaard, Koen Broucke, Kim Vandaele, Johan De Wit, Roel Jacobs, Els Vos, Christine Clinckx, Robert Van Dromme, Jacques Vilet. Er is een literair luik met gedichten of teksten van Henri David Thoreau, Ludwig Volbeda, Nadine Gordiner, Paul Valéry, Emile Verhaeren…
